Przejdź do zawartości

Kopalnia soli Turda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopalnia soli Turda
Salina Turda
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Miejscowość

Turda

Zakres zbiorów

górnictwo

Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kopalnia soli Turda”
Położenie na mapie okręgu Kluż
Mapa konturowa okręgu Kluż, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kopalnia soli Turda”
Ziemia46°35′15,75″N 23°47′14,63″E/46,587708 23,787397
Strona internetowa

Kopalnia soli Turda (rum. Salina Turda, węg. Tordai sóbánya) – kopalnia soli w Rumunii, w okręgu Kluż, w Turdzie. W czasach współczesnych jest użytkowana w celach turystycznych i leczniczych[1].

Kopalnia jest zlokalizowana w północno-wschodniej części Turdy. Średnia miąższość złóż soli w tym miejscu wynosiła 250 metrów[1]. Złoża rozciągają się na obszarze o powierzchni 45 km²[2]. Trasa turystyczna obejmuje następujące części: Sala de Apel (pierwotnie miejsce zborne górników przed rozpoczęciem zmiany), Sala Crivacului, Mina Rudolf, Mina Terezia (wysokość ok. 90 metrów) i Mina Iosif[1]. W 2017 roku kopalnię odwiedziło 618 tysięcy turystów, z czego 35% stanowili obcokrajowcy. Uważa się ją za najpopularniejszą atrakcję turystyczną Siedmiogrodu[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o kopalni pochodzą z 1271 roku. Sól na tych terenach prawdopodobnie wydobywało się od czasów rzymskich, jednak brak na to dowodów archeologicznych[2]. W XVI wieku sól z Turdy trafiała przede wszystkim na rynek węgierski. W Segedynie była także nabywana przez kupców zagranicznych i tym samym eksportowana. Rozkwit działalności kopalni przypadł na okres panowania Habsburgów nad Siedmiogrodem. W tym czasie powstały nowe wyrobiska. Obecny kształt kopalnia zyskała około 1690 roku. Od 1840 roku rozpoczęła się rywalizacja gospodarcza z kopalnią w Ocna Mureș. Kopalnia w Turdzie dysponowała przestarzałą infrastrukturą, co skutkowało niską wydajnością wydobycia. Kopalnię zamknięto ostatecznie w 1932 roku. W trakcie II wojny światowej była używana jako kryjówka. Następnie składowano w niej amunicję[1]. W latach 1950–1992 była dostępna dla zwiedzających, a w jej części magazynowano sery[2].

W latach 2008–2010 przeprowadzono pełną adaptację kopalni do celów turystycznych, muzealnych i leczniczych[1].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]